Het blauwe dorp
THE BLUE VILLAGE
In response to the housing shortage during the First World War, the municipality of Groningen decided to develop social housing itself. The Blue Village (Het Blauwe Dorp) was designed as a garden village by the director of municipal works Mulock Houwer in 1918 and built in 1919/1920.
The garden city was an important concept in urban planning at that time. The central idea was to develop new, self-sufficient cities in rural areas to mitigate the disadvantages of large cities. Additionally, the spacious layout was intended to contribute to building a cohesive society. In practice, between 1900 and 1925, this model was more commonly applied as a garden village, as part of an existing city. The Blue Village is a good example. Its construction marked the beginning of social housing in Groningen. Although the houses were initially considered temporary, over time there grew an appreciation for these characteristic dwellings and the cohesive, unique character of the neighborhood.
The small farmhouses in the center of the district were designated as national monuments in 1980. However, from 1999 onward, the perimeter houses were threatened with demolition. According to housing corporation Nijestee and the municipality, the small houses no longer met modern standards. Renovation was considered too expensive, and the perimeter houses were to be replaced with new construction. After a long struggle, residents managed to save the perimeter houses from demolition as well (source).
(2025)
Als antwoord op de woningnood in de Eerste Wereldoorlog, besloot de gemeente Groningen zelf sociale woningbouw te realiseren. Het Blauwe Dorp werd door directeur gemeentewerken Mulock Houwer in 1918 als tuindorp ontworpen en in 1919/1920 gebouwd.
De tuinstad vormde destijds een belangrijk idee in de planologie. De centrale gedachte was nieuwe, zelfvoorzienende steden op het platteland te ontwikkelen om zo de nadelen van de grote stad te ondervangen. Daarnaast moest de ruime opzet bijdragen aan de opbouw van een saamhorige maatschappij. In de praktijk vond het model tussen 1900 en 1925 meer toepassing als tuindorp, dus als onderdeel van een bestaande stad. Het Blauwe Dorp is een goed voorbeeld. De bouw was het startpunt van de sociale woningbouw in Groningen. Hoewel de huizen aanvankelijk als tijdelijk werden beschouwd, kwam met de tijd ook de waardering voor deze karakteristieke woningen en het saamhorige, unieke karakter van de buurt.
De boerderijtjes midden in de wijk kregen in 1980 de status van rijksmonument. Maar de randwoningen werden vanaf 1999 met de sloophamer bedreigd. Volgens woningcorporatie Nijestee en de gemeente voldeden de kleine woningen niet langer aan de eisen van deze tijd. Renovatie was te duur en de rand- woningen moesten plaatsmaken voor nieuw- bouw. Na een lange strijd wisten bewoners ook de randwoningen te behoeden voor sloop (bron).
(2025)
Klik op een foto om te vergrotenClick on a photo to enlarge
